ΑΣΤΡΟ ΝΕΤΡΟΝΙΩΝ

 
Του larry niven.
(Αρχικός τίτλος διηγήματος : neutron star).
Μετάφραση : Μανωλάς Εμμανουήλ, (πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Αναλόγιο).


Ι


    Ο Ουρανοδύτης πετάχτηκε έξω από το υπερδιάστημα ακριβώς ένα εκατομμύριο μίλια πάνω από το άστρο νετρονίων. Χρειάστηκα ένα λεπτό για να αντιληφθώ τη θέση μου μέσα στο αστρικό φόντο κι άλλο ένα για να βρω την παραμόρφωση που είχε αναφέρει η Σόνια Λάσκιν πριν πεθάνει. Ήταν στ' αριστερά μου, μια περιοχή με φαινόμενο μέγεθος όσο της Σελήνης της Γης. Έστριψα το πλοίο για να την έχω μπροστά μου.

    Σβολιασμένα άστρα, μπλεγμένα άστρα, άστρα που τα 'χαν ανακατέψει με το κουτάλι.

    Το άστρο νετρονίων βρισκόταν, βέβαια, στη μέση, αν και δεν μπορούσα να το δω ούτε και περίμενα κάτι τέτοιο. Είχε διάμετρο μόνον έντεκα μίλια και ήταν ψυχρό. Ένα δισεκατομμύριο χρόνια είχαν περάσει από τότε που το BVS-1 καιγόταν με την φωτιά της σύντηξης. Εκατομμύρια χρόνια, το λιγότερο, από τις δυο κατακλυσμιαίες εβδομάδες που το BVS-1 ήταν άστρο ακτίνων-Χ και καιγόταν με θερμοκρασία πέντε δισεκατομμυρίων βαθμών Κέλβιν. Τώρα γινόταν αντιληπτή μόνον η μάζα του.

    Το πλοίο άρχισε να στρίβει μόνο του. Αισθάνθηκα την ώθηση του κινητήρα σύντηξης. Χωρίς βοήθεια από μένα, ο πιστός μου μεταλλικός φύλακας μ' έβαζε σε υπερβολική τροχιά που θα μ' έφερνε σε απόσταση ενός μιλίου από την επιφάνεια του άστρου νετρονίων. Εικοσιτέσσερις ώρες κάθοδο, εικοσιτέσσερις ώρες άνοδο ...  και μέσα στο χρονικό αυτό διάστημα κάτι θα προσπαθούσε να με σκοτώσει. Όπως κάτι είχε σκοτώσει τους Λάσκιν.

    Ο ίδιος τύπος αυτόματου πιλότου, με το ίδιο πρόγραμμα είχε διαλέξει την τροχιά των Λάσκιν. Δεν είχε κάνει το πλοίο τους να συγκρουστεί με το άστρο. Μπορούσα να έχω εμπιστοσύνη στον αυτόματο πιλότο. Ακόμη μπορούσα να του αλλάξω και το πρόγραμμα.

    Πραγματικά έπρεπε να το κάνω.

    Πώς κατάφερα να βρεθώ σ' αυτή την τρύπα;

    Ο κινητήρας έσβησε μετά από δέκα λεπτών ελιγμούς. Η τροχιά μου ήταν πολύπλευρα επιβεβλημένη. Ήξερα τι θα συνέβαινε αν επιχειρούσα τώρα να πισωδρομήσω.

    Το μόνο που είχα κάνει, ήταν που μπήκα σ' ένα σουπερμάρκετ να πάρω μια καινούρια μπαταρία για τον αναπτήρα μου!

    Μέσα στη μέση του καταστήματος, τριγυρισμένο από τρία πατώματα προθήκες, ήταν το καινούριο 2603 Sinclair ενδοσυστημικό γιοτ. Ήταν όμορφη δουλειά, μικρό και αστραφτερό και αεροδυναμικό και κραυγαλέα διαφορετικό από ο,τιδήποτε είχε ποτέ φτιαχτεί. Δεν θα το πιλοτάριζα, όσα κι αν μου 'διναν, αλλά έπρεπε να παραδεχτώ πως ήταν όμορφο. Έσκυψα το κεφάλι μου μέσα από την πόρτα για να κοιτάξω στον πίνακα ελέγχου. Δεν ξαναείδατε τόσα πολλά καντράν. Όταν τράβηξα έξω το κεφάλι μου, όλοι οι πελάτες κοιτούσαν προς την ίδια διεύθυνση. Ο τόπος είχε βουβαθεί καταπληκτικά.

    Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω που κοιτούσαν. Μερικοί ξένοι βρισκόντουσαν στο κατάστημα, κυρίως ψάχνοντας να αγοράσουν σουβενίρ, αλλά κι αυτοί κοιτούσαν. Ένας κουκλοπαίκτης είναι μοναδικός. Φανταστείτε έναν ακέφαλο τριπόδαρο κένταυρο που να φοράει στα χέρια του δυο κούκλες με τον Σεσίλ, το θαλάσσιο ερπετό που πάσχει από ναυτία, και θα καταλάβετε πώς περίπου μοιάζει. Αλλά τα χέρια είναι φιδίσιοι λαιμοί και οι κούκλες πραγματικά κεφάλια, επίπεδα και χωρίς μυαλό, με μεγάλα εύκαμπτα χείλια. Ο ‘εγκέφαλος’ βρίσκεται κάτω από μια καμπούρα από κόκαλο βαλμένη ανάμεσα από τις βάσεις των λαιμών. Αυτός ο κουκλοπαίκτης φορούσε μόνο την δική του γούνα από καστανή τρίχα, με μια χαίτη που σκέπαζε όλη την ραχοκοκαλιά του και έφτιαχνε ένα παχύ χαλάκι πάνω από τον εγκέφαλο. Έχω ακούσει πως το σχήμα της χαίτης τους δείχνει την κοινωνική τους θέση, αλλά για μένα αυτός θα μπορούσε να ήταν ο,τιδήποτε από λιμενεργάτης ή κοσμηματοπώλης μέχρι πρόεδρος της Γενικής Προϊόντων.

    Παρατηρούσα μαζί με τους άλλους όπως ερχόταν κατά μήκος της αίθουσας, όχι γιατί δεν είχα δει ποτέ έναν κουκλοπαίκτη, αλλά γιατί κάτι όμορφο υπάρχει στον κομψό τρόπο που κινούνται, με εκείνα τα λιγνά πόδια και τις μικροσκοπικές οπλές. Τον παρατηρούσα να 'ρχεται ίσια προς εμένα, πιο κοντά κι όλο πιο κοντά. Σταμάτησε σε απόσταση δυο πόδια από μένα, με επιθεώρησε και είπε «Είστε ο Μπίγουλφ Σέφφερ, πρώην αρχιπιλότος των Γραμμών Νακαμούρα».

    Είχε μια όμορφη γυναικεία κοντράλτο φωνή χωρίς ίχνος ιδιώματος. Τα στόματα του κουκλοπαίκτη δεν είναι μόνο τα πιο ευμετάβλητα όργανα ομιλίας που υπάρχουν, αλλά και τα πιο ευαίσθητα χέρια. Οι γλώσσες είναι διχαλωτές και μυτερές, τα μεγάλα, πλατιά χείλια έχουν μικρά εξογκώματα γύρω-γύρω σαν δάχτυλα. Φανταστείτε έναν ωρολογοποιό με αίσθηση γεύσεως στ' ακροδάχτυλά του ...

    Ξερόβηξα. «Μάλιστα».

    Με εξέταζε από δυο μεριές. «Θα ενδιαφερόσασταν για μια δουλειά με υψηλές αποδοχές;»

    «Θα μ' ενθουσίαζε μια δουλειά με υψηλές αποδοχές».

    «Είμαι αυτό που θα λέγατε περιφερειακός πρόεδρος της Γενικής Προϊόντων. Παρακαλώ ελάτε μαζί μου, και θα το συζητήσουμε κάπου αλλού».

    Τον ακολούθησα μέσα σ' έναν θάλαμο μετατόπισης. Μάτια με παρακολουθούσαν συνέχεια. Ήταν ενοχλητικό να σε πλευρίζει ένα δικέφαλο τέρας σ' ένα κατάστημα γεμάτο κόσμο. Ίσως ο κουκλοπαίκτης το ‘ξερε. Ίσως με δοκίμαζε να δει πόσο πολύ χρειαζόμουν χρήματα.

    Είχα μεγάλη ανάγκη. Είχαν περάσει οχτώ μήνες από την διάλυση των Γραμμών Νακαμούρα. Αρκετό καιρό πριν απ' αυτό ζούσα πολύ σπάταλα, ξέροντας πως ο καθυστερούμενος μισθός μου θα κάλυπτε τα χρέη μου. Ποτέ δεν είδα εκείνον τον καθυστερούμενο μισθό. Ήταν φοβερή χρεοκοπία αυτή των Γραμμών Νακαμούρα. Ευυπόληπτοι μεσήλικες επιχειρηματίες άρχισαν να φεύγουν από τα παράθυρα των ξενοδοχείων τους χωρίς τις ανυψωτικές τους ζώνες. Εγώ συνέχισα να ξοδεύω. Αν άρχιζα να ζω μετρημένα, οι δανειστές μου θα 'χαν κάνει κάποιο τσεκάρισμα ...  και θα 'χα καταλήξει στην φυλακή των οφειλετών.

    Ο κουκλοπαίκτης πήρε γρήγορα έναν δεκατριψήφιο αριθμό με την γλώσσα του. Μια στιγμή μετά βρισκόμασταν αλλού. Ο αέρας πετάχτηκε έξω όταν άνοιξα την πόρτα του θαλάμου και κατάπια για να ξεβουλώσω τ' αυτιά μου.

    «Είμαστε στην ταράτσα του κτιρίου της Γενικής Προϊόντων». Η πλούσια κοντράλτο φωνή συγκινούσε όλα μου τα νεύρα και έπρεπε να θυμίζω στον εαυτό μου πως μιλούσε ένας ξένος και όχι μια γοητευτική γυναίκα. «Πρέπει να εξετάσετε το διαστημόπλοιο αυτό ενώ θα συζητούμε το τι θέλουμε από σας».

    Βγήκα έξω λίγο προσεχτικά, αλλά δεν ήταν η εποχή των ανέμων. Η ταράτσα ήταν ισόγεια. Έτσι χτίζουμε εμείς στον Κατασκευή-Μας. Ίσως έχει κάποια σχέση με τους ανέμους των χιλίων πεντακοσίων μιλίων την ώρα που έχουμε το καλοκαίρι και τον χειμώνα, όταν ο άξονας περιστροφής του πλανήτη περνάει από τον πρωτεύοντά του, τον Προκύνα. Οι άνεμοι είναι η μόνη τουριστική ατραξιόν του πλανήτη μας, και θα 'ταν ντροπή να τους επιβραδύνουμε φυτεύοντας ουρανοξύστες στο διάβα τους. Η γυμνή τετράγωνη τσιμεντένια ταράτσα ήταν τριγυρισμένη από ατέλειωτα τετραγωνικά μίλια ερήμου, όχι σαν τις ερήμους άλλων κατοικημένων κόσμων, αλλά μιας εντελώς χωρίς ζωή έκτασης από λεπτή άμμο που κραύγαζε να την φυτέψουν με διακοσμητικούς κάκτους. Το 'χαμε δοκιμάσει αυτό. Ο άνεμος παρασέρνει τα φυτά.

    Το πλοίο κειτόταν στην άμμο πιο κει από την ταράτσα. Ήταν ένα No2 σκάφος της Γενικής Προϊόντων : ένας κύλινδρος μακρύς τριακόσια πόδια και φαρδύς είκοσι, μυτερός και στις δυο άκρες και με ένα στένεμα κοντά στην ουρά σαν τη μέση της σφήκας. Για κάποιον λόγο ήταν πεσμένο στο πλάι με τα πτερύγια προσεδάφισης διπλωμένα ακόμη στην ουρά.

    Προσέξατε καθόλου πώς έχουν αρχίσει τα πλοία όλα να μοιάζουν; Κάπου ενενήντα πέντε στα εκατό των σημερινών διαστημοπλοίων κατασκευάζονται με ένα από τα τέσσερα σκάφη της Γενικής Προϊόντων. Είναι πιο εύκολο και ασφαλέστερο να γίνονται έτσι, αλλά τελικά όλα τα πλοία τελειώνουν κατά κάποιο τρόπο όπως άρχισαν : πανομοιότυπα λόγω μαζικής παραγωγής.

    Τα σκάφη παραδίδονται τελείως διαφανή και χρησιμοποιείς χρώμα όπου σ' αρέσει. Αυτό ειδικά το σκάφος είχε αφεθεί το πιο πολύ διαφανές. Μόνο η μύτη ήταν βαμμένη, γύρω από το σύστημα επιβίωσης. Δεν υπήρχε κανένας μεγάλος κινητήρας αντίδρασης. Μια σειρά από αναδιπλούμενους ρυθμιστικούς προωθητήρες είχε μονταριστεί στα πλαϊνά και είχε τρυπηθεί το σκάφος με μικρότερες τρύπες, τετράγωνες και στρογγυλές, για όργανα παρατήρησης. Μπορούσα να τα δω που γυάλιζαν μέσα από το σκάφος.

    Ο κουκλοπαίκτης προχωρούσε προς την πλώρη, μα κάτι μ' έκανε να στραφώ προς την πρύμνη για μια πιο κοντινή ματιά στα πτερύγια προσεδάφισης.

    Ήταν στραβωμένα. Πίσω από τα καμπύλα, διαφανή τοιχώματα του σκάφους κάποια τρομακτική πίεση είχε αναγκάσει το μέταλλο να κυλήσει σαν ζεματισμένο κερί, προς τα πίσω και μέσα στην μυτερή πρύμνη.

    «Τι το 'κανε αυτό;»

    «Δεν ξέρουμε. Επιθυμούμε επίμονα να το ανακαλύψουμε».

    «Τι εννοείτε;»

    «Έχετε ακούσει για το άστρο νετρονίων BVS-1;»

    Έπρεπε να σκεφτώ λίγο. «Το πρώτο άστρο νετρονίων που βρέθηκε ποτέ και μέχρι τώρα το μοναδικό. Κάποιος το εντόπισε πριν δυο χρόνια από την αστρική μετατόπιση».

    «Το BVS-1 βρέθηκε από το Ινστιτούτο Γνώσεων που είναι στον Ζινξ. Μάθαμε από κάποιον μεσολαβητή ότι το Ινστιτούτο ήθελε να εξερευνήσει το άστρο. Χρειαζόντουσαν ένα πλοίο για να το κάνουν. Δεν είχαν όμως αρκετά χρήματα. Προτείναμε να τους προμηθεύσουμε ένα σκάφος πλοίου, αν θα μας έδιναν σ' αντάλλαγμα όλα τα δεδομένα που θ' αποκτούσαν με την χρησιμοποίηση του πλοίου μας».

    «Φαίνεται αρκετά δίκαιο». Δεν ρώτησα γιατί δεν είχαν κάνει αυτοί την εξερεύνηση. Όπως τα περισσότερα φυτοφάγα, οι κουκλοπαίκτες είναι πολύ δειλοί.

    «Δυο άνθρωποι ονομαζόμενοι Πίτερ Λάσκιν και Σόνια Λάσκιν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το πλοίο. Είχαν σκοπό να φθάσουν σε ένα μίλι απόσταση από την επιφάνεια με μια τροχιά σχήματος υπερβολής. Σε κάποιο σημείο κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους μια άγνωστη δύναμη προφανώς διαπέρασε το σκάφος και προξένησε αυτό στα πτερύγια προσεδάφισης. Επίσης η άγνωστη δύναμη φαίνεται πως σκότωσε τους πιλότους».

    «Μα αυτό είναι αδύνατο. Δεν είν' έτσι;»

    «Καλά καταλάβατε. Ελάτε μαζί μου». Ο κουκλοπαίκτης τριπόδισε προς την πλώρη.

    Καλά είχα καταλάβει. Τίποτε, μα τίποτε δεν μπορεί να διαπεράσει ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων. Κανένα είδος ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας εκτός από το ορατό φως. Κανένα είδος ύλης, από το ελάχιστο υποατομικό σωμάτιο μέχρι τον ταχύτερο μετεωρίτη. Αυτά λένε και οι διαφημίσεις της εταιρείας και είναι εγγυημένα. Ποτέ δεν αμφέβαλλα γι' αυτό και ποτέ δεν άκουσα πως ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων είχε πάθει ζημιά από ένα όπλο ή ο,τιδήποτε άλλο.

    Από την άλλη μεριά, όσο καλά κάνει την δουλειά του ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων, τόσο άσχημο είναι.

    Η εταιρία που ανήκε στους κουκλοπαίκτες θα πάθαινε αβαρία αν μαθαινόταν πως κάτι μπορούσε να περάσει μέσα από ένα σκάφος της. Πάντως δεν καταλάβαινα πού μπορούσα να χρησιμοποιηθώ.

    Σκαρφαλώσαμε από μια σκάλα και μπήκαμε στη μύτη. Το σύστημα επιβίωσης ήταν χωρισμένο σε δυο διαμερίσματα. Εδώ οι Λάσκιν είχαν χρησιμοποιήσει θερμοανακλαστικό χρώμα. Η κωνική καμπίνα ελέγχου ήταν γεμάτη παράθυρα. Το δωμάτιο ανάπαυσης πίσω της δεν είχε παράθυρα και είχε χρώμα ανακλαστικό ασημί. Από τον πίσω τοίχο του αναπαυτήριου ένας σωλήνας πήγαινε προς την πρύμνη και είχε ανοίγματα για τα διάφορα όργανα και τους κινητήρες υπέρπλευσης.

    Μέσα στην καμπίνα ελέγχου υπήρχαν δυο καθίσματα επιτάχυνσης. Και τα δυο είχαν ξηλωθεί από τα στηρίγματά τους και είχαν συμπιεστεί μέσα στη μύτη, σαν χάρτινα, συντρίβοντας τον πίνακα οργάνων. Οι ράχες των τσαλακωμένων καθισμάτων ήσαν πιτσιλισμένες με καφετιά σκουριά. Κηλίδες με το ίδιο χρώμα υπήρχαν παντού, στους τοίχους, στα παράθυρα, στις οθόνες. Ήταν σαν κάτι να είχε χτυπήσει τα καθίσματα από πίσω : κάτι σαν εκείνα τα παιδικά μπαλόνια, που τα πουλάνε με τις ντουζίνες, γεμισμένα με μπογιά και ριγμένα με τρομερή δύναμη.

    «Αυτό είναι αίμα», είπα.

    «Σωστά. Ανθρώπινο κυκλοφοριακό υγρό».

     

ΙΙ


    Εικοσιτέσσερις ώρες κάθοδο.

    Πέρασα τις περισσότερες από τις πρώτες δώδεκα ώρες στο αναπαυτήριο, προσπαθώντας να διαβάσω. Τίποτε το σπουδαίο δεν γινόταν, μόνο που μερικές φορές είδα το φαινόμενο που η Σόνια Λάσκιν είχε περιγράψει στην τελευταία της αναφορά. Όταν ένα άστρο πήγαινε ακριβώς πίσω από το αόρατο BVS-1, σχηματιζόταν μια κορώνα. Το BVS-1 ήταν αρκετά βαρύ ώστε να λυγίζει το φως γύρω του, μεταθέτοντας τα πιο πολλά άστρα προς τα πλάγια, αλλά όταν ένα άστρο πήγαινε ακριβώς πίσω από το άστρο νετρονίων, το φως του μετατοπιζόταν προς όλες τις κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Αποτέλεσμα : ένας λεπτός κύκλος που άστραφτε μια φορά και χανόταν πριν προλάβει να τον δει το μάτι.

    Δεν ήξερα σχεδόν τίποτε για τα άστρα νετρονίων τη μέρα που με μάζεψε ο κουκλοπαίκτης. Τώρα ήμουν ειδικός. Αλλά ακόμη δεν είχα ιδέα του τι με περίμενε όταν θα 'φτανα εκεί κάτω.

    Κάθε υλικό που θα συναντήσετε στη ζωή σας θα είναι κανονική ύλη, αποτελούμενη από πυρήνες με πρωτόνια και νετρόνια τριγυρισμένους από ηλεκτρόνια σε κβαντικές ενεργειακές στάθμες. Στην καρδιά κάθε άστρου υπάρχει ένα δεύτερο είδος ύλης : γιατί εκεί η τρομακτική πίεση είναι αρκετή για να συντρίψει τους ηλεκτρονιακούς φλοιούς. Το αποτέλεσμα είναι εκφυλισμένη ύλη : πυρήνες αναγκασμένοι να πλησιάζουν ο ένας τον άλλον από την πίεση και την βαρύτητα, αλλά κρατημένοι χώρια από την αμοιβαία άπωση του σχεδόν συνεχούς ηλεκτρονιακού ‘αερίου’ γύρω τους. Οι κατάλληλες συνθήκες μπορεί να δημιουργήσουν έναν τρίτο τύπο ύλης.

    Δεδομένα : Ένας σβησμένος λευκός νάνος με μάζα μεγαλύτερη από 1.44 φορές τη μάζα του Ήλιου, (το όριο του Chandrasekhar, ονομασμένο προς τιμή ενός Ινδοαμερικανού αστρονόμου του χίλια εννιακόσια τόσο). Με μια τέτοια μάζα η ηλεκτρονιακή πίεση δεν θα μπορούσε να κρατήσει μόνη της τα ηλεκτρόνια σε απόσταση από τους πυρήνες. Τα ηλεκτρόνια θ' άρχιζαν να εξαναγκάζονται σε συγκρούσεις με πρωτόνια για να φτιάχνονται νετρόνια. Με μια λαμπερή έκρηξη το μεγαλύτερο μέρος του άστρου θα μεταβαλλόταν από μια συμπιεσμένη μάζα εκφυλισμένης ύλης σε ένα πυκνο-στοιβαγμένο βώλο νετρονίων : σε Νετρόνιουμ, θεωρητικά το πυκνότερο υλικό που μπορεί να υπάρχει σ' αυτό το σύμπαν. Τα περισσότερα από τ' απομεινάρια κανονικής και εκφυλισμένης ύλης θα παρασύρονταν μακριά από την ελευθερωμένη θερμότητα.

    Για δυο εβδομάδες το άστρο θ' ακτινοβολούσε ακτίνες-Χ, όπως η θερμοκρασία του πυρήνα του έπεφτε από πέντε δισεκατομμύρια βαθμούς Κέλβιν σε πεντακόσια εκατομμύρια. Μετά από αυτό θα ήταν ένα φωτοβόλο σώμα με διάμετρο δώδεκα μίλια, δηλαδή σχεδόν αόρατο. Δεν ήταν παράξενο που το BVS-1 ήταν το πρώτο άστρο νετρονίων που βρέθηκε ποτέ.

    Ούτε ήταν παράξενο που το Ινστιτούτο Γνώσεων του Ζινξ είχε ξοδέψει τόσο χρόνο και κόπο ψάχνοντας. Μέχρι τον εντοπισμό του BVS-1, το Νετρόνιουμ και τα άστρα νετρονίων ήταν μόνον θεωρίες. Η εξέταση ενός πραγματικού άστρου νετρονίων θα είχε τεράστια σπουδαιότητα. Τα άστρα νετρονίων θα μας έδιναν το κλειδί για τον αληθινό έλεγχο της βαρύτητας.

    Μάζα του BVS-1 : 1.3 φορές η ηλιακή μάζα, περίπου.

    Διάμετρος του BVS-1 (κατ' εκτίμηση) : ένδεκα μίλια Νετρονίου, καλυμμένα από μισό μίλι εκφυλισμένης ύλης, καλυμμένης από κάπου δώδεκα πόδια συνηθισμένης ύλης.

    Ταχύτητα διαφυγής : 130,000 μίλια το δευτερόλεπτο, περίπου.

    Τίποτε άλλο δεν ήταν γνωστό για το μικροσκοπικό μαύρο άστρο μέχρι που πήγαν να κοιτάξουν οι Λάσκιν. Τώρα το Ινστιτούτο γνώριζε ένα στοιχείο ακόμη, την στροφορμή του άστρου.

    «Μια τόσο μεγάλη μάζα μπορεί να διαστρεβλώνει τον χώρο με την περιστροφή της», είπε ο κουκλοπαίκτης. «Η σχεδιασμένη υπερβολική τροχιά για το πλοίο του Ινστιτούτου είχε συστραφεί κατά μήκος της με τέτοιο τρόπο, που μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η περίοδος περιστροφής του άστρου είναι δυο λεπτά και είκοσι δύο δευτερόλεπτα».

    Το μπαρ ήταν κάπου μέσα στο κτίριο της Γενικής Προϊόντων. Δεν ξέρω ακριβώς πού, και με τους θαλάμους μετατόπισης δεν είχε σημασία. Κοίταζα συνέχεια τον κουκλοπαίκτη - μπάρμαν. Φυσιολογικά μόνον ένας κουκλοπαίκτης θα σερβιριζόταν από έναν κουκλοπαίκτη - μπάρμαν, αφού κάθε δίποδο θα δυσφορούσε ξέροντας πως κάποιος ετοίμαζε το ποτό με το στόμα του. Ήδη είχα αποφασίσει να πάω κάπου αλλού να φάω για βράδυ.

    «Καταλαβαίνω το πρόβλημά σας», είπα. «Οι πωλήσεις σας θα δυσκολευτούν αν μαθευτεί πως κάτι μπορεί να περάσει μέσα από τα σκάφη σας και να συντρίψει σε αιμάτινους λεκέδες το πλήρωμα. Εμένα όμως ποιος είναι ο ρόλος μου;»

    «Θέλουμε να επαναλάβουμε το πείραμα των Σόνια Λάσκιν και Πίτερ Λάσκιν. Πρέπει να ανακαλύψουμε ... »

    «Μ' εμένα;»

    «Ναι. Πρέπει να ανακαλύψουμε τι είναι εκείνο που δεν μπορούν να σταματήσουν τα σκάφη μας. Φυσικά εσείς μπορεί να ... »

    «Αλλά δεν το 'χω σκοπό».

    «Είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε ένα εκατομμύριο Σταρς».

    Μπήκα στον πειρασμό, αλλά μόνον για μια στιγμή. «Ξεχάστε το».

    «Φυσικά θα σας επιτραπεί να κατασκευάσετε το πλοίο σας με ένα σκάφος No2 της Γενικής Προϊόντων».

    «Ευχαριστώ, αλλά θα 'θελα να συνεχίσω να 'μαι ζωντανός».

    «Δεν θα σας άρεσε να τεθείτε σε περιορισμό. Ακούω πως ο Κατασκευή-Μας έχει θέσει πάλι σε λειτουργία την φυλακή των οφειλετών. Αν η Γενική Προϊόντων δημοσίευε τους λογαριασμούς σας ... »

    «Μα, για στάσου μια ... »

    «Χρωστάτε χρήματα, περίπου πεντακόσιες χιλιάδες Σταρς. Θα πληρώσουμε τους πιστωτές σας πριν φύγετε. Αν επιστρέψετε ... »

    Έπρεπε να θαυμάσω την τιμιότητα του πλάσματος που δεν είπε 'όταν'.

    « ... θα σας καταβάλουμε το υπόλοιπο. Πιθανώς να σας ζητήσουν να μιλήσετε σχετικά με το ταξίδι σε σχολιαστές επικαίρων, οπότε θα αποκτήσετε κι άλλα Σταρς».

    «Λέτε πως μπορώ να σχεδιάσω μόνος μου το πλοίο μου;»

    «Φυσικά. Αυτό δεν είναι εξερευνητικό ταξίδι. Θέλουμε να επιστρέψετε με ασφάλεια».

    «Σύμφωνοι», είπα.

    Στο κάτω-κάτω ο κουκλοπαίκτης είχε προσπαθήσει να με εκβιάσει. Για τα επακόλουθα θα έφταιγε αυτός.

    :---:

    Έφτιαξαν το πλοίο μου μέσα σε δυο εβδομάδες μόνον. Άρχισαν με ένα σκάφος No2 της Γενικής Προϊόντων, ακριβώς όπως εκείνο του πλοίου του Ινστιτούτου Γνώσεων και το σύστημα επιβίωσης ήταν πρακτικά ένα αντίγραφο εκείνου των Λάσκιν, αλλά εκεί τελείωναν οι ομοιότητες. Δεν υπήρχαν όργανα για παρατήρηση άστρων νετρονίων. Αντίθετα υπήρχε ένας κινητήρας σύντηξης τόσο μεγάλος, όσο των πολεμικών σκαφών του Ζινξ. Στο πλοίο μου, που το 'λεγα Ουρανοδύτη, ο κινητήρας θα έδινε τριάντα G χωρίς ζόρισμα. Υπήρχε ένα κανόνι λέιζερ ικανό να ανοίξει μια τρύπα μέσα από το φεγγάρι του Κατασκευή-Μας. Ο κουκλοπαίκτης ήθελε να αισθάνομαι ασφαλής και τώρα ήμουν, γιατί μπορούσα να πολεμήσω και μπορούσα να το βάλω στα πόδια. Κυρίως μπορούσα να το βάλω στα πόδια.

    Άκουσα ολόκληρη την τελευταία εκπομπή των Λάσκιν κα'να εξάρι φορές. Το αβάφτιστο πλοίο τους είχε πεταχτεί έξω από το υπερδιάστημα ένα εκατομμύριο μίλια πάνω από το BVS-1. Η διαστρέβλωση της βαρύτητας εμπόδιζε να πλησιάσουν περισσότερο μέσα από το υπερδιάστημα. Ενώ ο σύζυγός της σερνόταν μέσα στον σωλήνα προσπέλασης για να κάνει έλεγχο στα όργανα, η Σόνια Λάσκιν είχε καλέσει το Ινστιτούτο Γνώσεων : « ... δεν μπορούμε να το δούμε ακόμη, όχι με γυμνό μάτι. Αλλά μπορούμε να δούμε πού είναι. Κάθε φορά που κάποιο από τα άστρα πάει πίσω του, σχηματίζεται ένας μικρός δακτύλιος φωτός. Μια στιγμή. Ο Πίτερ ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει το τηλεσκόπιο ... »

    Τότε η μάζα του άστρου είχε διακόψει την υπερδιαστημική επαφή. Αναμενόταν, και κανείς δεν νοιάστηκε -τότε. Αργότερα, το ίδιο φαινόμενο πρέπει να τους εμπόδισε να ξεφύγουν στο υπερδιάστημα από ό,τι τους επιτέθηκε.

    Όταν οι, τέλος πάντων, ναυαγοσώστες βρήκαν το πλοίο, μόνο το ραντάρ και οι κάμερες δούλευαν ακόμη. Δεν μας είπαν πολλά. Δεν υπήρχε κάμερα μέσα στην καμπίνα. Αλλά η πρόσθια κάμερα μας έδωσε, για μια στιγμή, μια άποψη του άστρου νετρονίων ‘κουνημένη’ από την ταχύτητα. Ήταν ένας δίσκος, χωρίς χαρακτηριστικά, με πορτοκαλί χρώμα όπως τα καλο-αναμμένα κάρβουνα στη θράκα, αν ξέρετε κανέναν που νά 'χει αρκετή οικονομική άνεση ώστε να καίει ξύλα. Αυτό το αντικείμενο ήταν νετρονιακό άστρο πολύ καιρό.

    «Δεν είναι ανάγκη να βαφτεί το πλοίο», είπα στον πρόεδρο.

    «Δεν θα 'πρεπε να κάνετε ένα τέτοιο ταξίδι με διαφανή τοιχώματα. Θα τρελαθείτε».

    «Δεν είμαι εδαφάκιας. Η όψη του γυμνού διαστήματος μπορεί να αποσβολώνει μυαλά, αλλά εμένα με γεμίζει με ένα απλό ενδιαφέρον, που όλο και λιγοστεύει. Θέλω να ξέρω πως τίποτε δεν σέρνεται ύπουλα πίσω μου».

    :---:

    Μια ημέρα πριν φύγω, καθόμουν μόνος μου στο μπαρ της Γενικής Προϊόντων αφήνοντας τον κουκλοπαίκτη - μπάρμαν να μου φτιάχνει ποτά με το στόμα του. Καλά τα 'φτιαχνε. Γύρω στο μπαρ ήταν σκόρπιες παρέες κουκλοπαικτών, δυο-δυο, τρεις-τρεις, με κα'να δυο ανθρώπους για ποικιλία. Πάντως δεν είχε φτάσει ακόμη η ώρα για ποτό. Ο τόπος φαινόταν άδειος.

    Ήμουν ευχαριστημένος από τον εαυτό μου. Τα χρέη μου όλα ήταν πληρωμένα, όχι πως αυτό είχε καμιά σημασία εκεί που πήγαινα. Θα 'φευγα χωρίς ένα μικροποσό στο όνομά μου, με τίποτε εκτός από το πλοίο ...

    Εδώ που τα λέμε, είχα ξελασπώσει για τα καλά από μια δύσκολη κατάσταση. Είχα την ελπίδα πως θα μου άρεσε να είμαι ένας πλούσιος εξόριστος.

    Τινάχτηκα όταν ο νεοφερμένος κάθισε απέναντί μου. Ήταν ένας ξένος, μεσόκοπος άντρας που φορούσε ένα επαγγελματικό κοστούμι μαύρο σαν την νύχτα και η γενειάδα του ήταν ασύμμετρη και άσπρη σαν το χιόνι. Πάγωσα την έκφρασή μου και άρχισα να σηκώνομαι.

    «Καθίστε, κύριε Σέφφερ».

    «Γιατί;»

    Μου είπε, με το να μου δείξει έναν μπλε δίσκο. Μια ταυτότητα της κυβέρνησης της Γης. Την κοίταξα καλά για να δείξω πως ήμουν προσεχτικός, όχι πως μπορούσα να ξεχωρίσω μια αληθινή από μια απομίμηση.

    «Λέγομαι Σίγκμουντ Αουσφάλερ», είπε ο άνθρωπος της κυβέρνησης. «Θέλω να πω δυο λέξεις που σχετίζονται με την αποστολή σας για λογαριασμό της Γενικής Προϊόντων».

    Κούνησα το κεφάλι, χωρίς να πω τίποτε.

    «Μια ηχογράφηση της προφορικής σας συμφωνίας μας απεστάλη, πράγματι. Παρατήρησα ορισμένα περίεργα πράγματα σ' αυτήν. Κύριε Σέφφερ, θα μπείτε πράγματι σε τόσο κίνδυνο για πεντακόσιες χιλιάδες Σταρς μόνον;»

    «Παίρνω τα διπλά από αυτά».

    «Μα κρατάτε μόνον τα μισά. Τα υπόλοιπα πηγαίνουν για πληρωμή χρεών. Μετά υπάρχουν φόροι ...  αλλά δεν έχει σημασία. Εκείνο που μου ήρθε στην σκέψη είναι πως ένα διαστημόπλοιο είναι ένα διαστημόπλοιο και το δικό σας είναι πολύ καλά οπλισμένο και έχει πανίσχυρα ποδάρια. Ένα αξιοθαύμαστο πολεμικό πλοίο, αν θέλατε να το πουλήσετε».

    «Μα δεν είναι δικό μου».

    «Υπάρχουν εκείνοι που δεν θα ρωτούσαν. Στον Χάραδρο, για παράδειγμα, ή το Κόμμα των Απομονωτιστών της Χώρας των Θαυμάτων ... ».

    Δεν είπα τίποτε.

    « ... ή μπορεί να σχεδιάζετε μια πειρατική καριέρα. Ριψοκίνδυνη δουλειά η πειρατεία και δεν παίρνω στα σοβαρά αυτή την ιδέα».

    Δεν είχα σκεφτεί καν την πειρατεία. Αλλά θα ήμουν υποχρεωμένος να παρατήσω τα σχετικά με την Χώρα των Θαυμάτων ...

    «Να τι θα 'θελα να πω κύριε Σέφφερ. Ένας και μόνον επιχειρηματίας, αν ήταν αρκετά ανέντιμος, θα μπορούσε να κάνει τρομερή καταστροφή στην υπόληψη όλων των ανθρωπίνων όντων, όπου και νά 'ναι. Τα πιο πολλά είδη θεωρούν αναγκαία την αστυνόμευση της ηθικής των μελών τους, και εμείς δεν είμαστε εξαίρεση. Σκέφτηκα πως μπορεί να μη πηγαίνατε καθόλου το σκάφος στο νετρονιακό άστρο, πως μπορεί να πηγαίνατε κάπου αλλού και να το πουλούσατε. Οι κουκλοπαίκτες δεν κατασκευάζουν άτρωτα πολεμικά σκάφη. Είναι ειρηνιστές. Ο Ουρανοδύτης σας είναι μοναδικός.

    Γι' αυτό ζήτησα από την Γενική Προϊόντων να μου επιτρέψει να εγκαταστήσω στον Ουρανοδύτη μια βόμβα τηλε-ελεγχόμενη. Αφού βρίσκεται μέσα στο σκάφος, το σκάφος δεν μπορεί να σας προστατέψει. Φρόντισα και τοποθετήθηκε σήμερα το απόγευμα.

    Τώρα, προσέξτε! Αν δεν δώσετε αναφορά μέσα σε μια εβδομάδα, θα την πυροδοτήσω. Υπάρχουν αρκετοί κόσμοι σε απόσταση μιας εβδομάδας υπερδιαστημικού ταξιδιού από εδώ, μα όλοι αναγνωρίζουν την κυριαρχία της Γης. Αν το βάλετε στα πόδια, πρέπει να εγκαταλείψετε το πλοίο σας μέσα σε μια εβδομάδα και γι' αυτό δεν πιστεύω πως θα προσεδαφιστείτε σ' έναν ακατοίκητο κόσμο. Σαφές;»

    «Σαφές».

    «Αν κάνω λάθος, μπορείτε να κάνετε ένα τεστ ανίχνευσης ψεύδους και να το αποδείξετε. Μετά μου κοπανάτε και μια γροθιά στη μύτη και σας ζητάω πρόθυμα συγγνώμη».

    Κούνησα το κεφάλι μου. Αυτός σηκώθηκε, υποκλίθηκε και μ' άφησε εκεί σύξυλο.

    :---:

    Τέσσερα φιλμ είχαν παρθεί από τις κάμερες των Λάσκιν. Στον χρόνο που μου έμεινε τα πρόβαλα αρκετές φορές χωρίς να δω κάτι ασυνήθιστο. Αν το πλοίο είχε περάσει μέσα από ένα νέφος αερίων, η σύγκρουση θα είχε σκοτώσει τους Λάσκιν. Στο περιήλιο κινούνταν με ταχύτητα πάνω από την μισή ταχύτητα του φωτός. Αλλά θα υπήρχε τριβή και δεν είδα κανένα σημάδι θέρμανσης στα φιλμ. Αν κάτι ζωντανό τους είχε επιτεθεί, το κτήνος ήταν αόρατο για το ραντάρ και για μια τεράστια περιοχή φωτοσυχνοτήτων. Αν οι ρυθμιστικοί προωθητήρες είχαν πυροδοτηθεί τυχαία, (πιανόμουν απ' τ' άχυρα), το φως δεν φάνηκε σε κανένα φιλμ.

    Θα υπήρχαν άγριες μαγνητικές δυνάμεις κοντά στο BVS-1, αλλά αυτές δεν μπορούσαν νά 'χουν κάνει ζημιά. Καμιά τέτοια δύναμη δεν μπορούσε να διαπεράσει ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων. Ούτε μπορούσε η θερμότητα, εκτός από ορισμένες ζώνες από ακτινοβολούμενο φως, ζώνες ορατές σε έναν τουλάχιστον από τους ξένους πελάτες των κουκλοπαικτών. Έχω άσχημες ιδέες για το σκάφος της Γενικής Προϊόντων, μα όλες έχουν σχέση με την αποβλακωτική ανωνυμία του σχήματός τους ...  ή μπορεί να είμαι πειραγμένος από το γεγονός ότι η Γενική Προϊόντων έχει σχεδόν το μονοπώλιο στα σκάφη διαστημοπλοίων και δεν ανήκει σε ανθρώπινα όντα. Αν όμως υποχρεωνόμουν να εμπιστευτώ την ζωή μου, ας πούμε στο Sinclair γιοτ που είχα δει στο σουπερμάρκετ, θα προτιμούσα την φυλακή.

    Η φυλακή ήταν για μένα το ένα από τρία ενδεχόμενα. Αλλά θα 'μπαινα ισόβια. Ο Αουσφάλερ θα το φρόντιζε αυτό.

    Ίσως μπορούσα να δοκιμάσω να διαφύγω με τον Ουρανοδύτη. Αλλά κανένας από τους κοντινούς κόσμους δεν θα με δεχόταν. Βέβαια, μπορεί νά 'βρισκα έναν άγνωστο κόσμο σαν τη Γη μέσα σε μια εβδομάδα απόσταση από τον Κατασκευή-Μας ...

    Αποκοτιά. Αντί γι' αυτό προτιμούσα σίγουρα το BVS-1.

     

III


    Νόμιζα πως ο φωτεινός δακτύλιος που άστραφτε γινόταν μεγαλύτερος, μα άστραφτε τόσο σπάνια που δεν μπορούσα να σιγουρευτώ. Το BVS-1 δεν φαινόταν ούτε με το τηλεσκόπιό μου. Τα παράτησα και βολεύτηκα για να περιμένω.

    Περιμένοντας, θυμήθηκα ένα πολύ μακρινό καλοκαίρι που πέρασα στον Ζινξ. Υπήρχαν ημέρες όπου, ανίκανοι να βγούμε έξω επειδή τα λιγοστά σύννεφα άφηναν να σκορπίζεται στο έδαφος έντονο ασπρογάλαζο φως από τον ήλιο, διασκεδάζαμε γεμίζοντας μπαλόνια με νερό της βρύσης και ρίχνοντάς τα στο πεζοδρόμιο από τρία πατώματα ψηλά. Έφτιαχναν όμορφα σχέδια - πιτσιλιές - που στέγνωναν πολύ γρήγορα. Έτσι εμείς βάζαμε λίγο μελάνι μέσα σε κάθε μπαλόνι πριν το γεμίσουμε. Τότε τα σχέδια έμεναν.

    Η Σόνια Λάσκιν βρισκόταν στο κάθισμά της όταν συντρίφτηκαν τα καθίσματα. Δείγματα αίματος έδειξαν πως ήταν ο Πίτερ που τα είχε χτυπήσει από πίσω, σαν ένα μπαλόνι με νερό ριγμένο από μεγάλο ύψος.

    Τι μπορούσε να μπει μέσα σ' ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων;

    Δέκα ώρες κάθοδο.

    Ξεκούμπωσα το δίχτυ ασφαλείας και έκανα μια βόλτα για επιθεώρηση. Ο σωλήνας προς την πρύμνη είχε διάμετρο τρία πόδια, την κατάλληλη για να κινείσαι μέσα του σπρώχνοντας, όταν βρίσκεσαι σε ελεύθερη πτώση. Από κάτω μου ανοιγόταν ο σωλήνας σύντηξης. Στα δεξιά μια ομάδα από καμπυλωτούς πλευρικούς σωλήνες που έφταναν μέχρι τα σημεία επιθεώρησης των γυροσκοπίων, των μπαταριών, της γεννήτριας, του συστήματος παραγωγής αέρα, των κινητήρων που διέσχιζαν το υπερδιάστημα. Όλα ήταν εντάξει ...  εκτός από 'μένα. Ήμουν αδέξιος. Τα πηδήματά μου ήταν πάντα πιο κοντά ή πιο μακριά. Δεν υπήρχε χώρος για στροφή στην πρύμνη, έτσι υποχρεώθηκα να επιστρέφω ανάποδα κάπου πενήντα πόδια μέχρι που βρήκα έναν πλευρικό σωλήνα.

    Έξι ώρες έμεναν και δεν μπορούσα να βρω το άστρο νετρονίων. Μπορεί να το 'βλεπα μόνον για μια στιγμή, περνώντας με παραπάνω από την μισή ταχύτητα του φωτός. Ήδη η ταχύτητά μου πρέπει να είναι τεράστια.

    Γινόντουσαν πιο μπλε τα άστρα;

    Όταν έμεναν δυο ώρες, ήμουν σίγουρος πως γινόντουσαν πιο μπλε. Ήταν τόσο μεγάλη η ταχύτητά μου; Τότε τα άστρα πίσω θα 'πρεπε νά 'ναι κόκκινα. Οι μηχανές μου εμπόδιζαν την θέα πίσω μου, γι' αυτό χρησιμοποίησα τα γυροσκόπια. Το πλοίο στράφηκε με περίεργη νωθρότητα. Και τα άστρα πίσω ήταν μπλε, όχι κόκκινα. Παντού τριγύρω μου υπήρχαν ασπρογάλαζα άστρα.

    Φανταστείτε φως να πέφτει μέσα σε ένα άγρια απότομο φρέαρ βαρύτητας. Δεν θα επιταχυνθεί. Το φως δεν μπορεί να κινηθεί πιο γρήγορα από το φως. Αλλά μπορεί να κερδίσει ενέργεια, να αυξήσει την συχνότητά του. Το φως έπεφτε επάνω μου σκληρά κι όλο σκληρότερα όσο πλησίαζα.

    Μίλησα στο ντικταφόν γι' αυτό. Αυτό το ντικταφόν ήταν ίσως το πιο προστατευμένο αντικείμενο του πλοίου. Είχα ήδη αποφασίσει να κερδίσω τα χρήματά μου χρησιμοποιώντας το, σαν να περίμενα να εισπράξω. Από μέσα μου αναρωτιόμουνα μέχρι πόσο έντονο θα μπορούσε να γίνει το φως.

    Ο Ουρανοδύτης είχε ξαναγυρίσει κατακόρυφα, με τον άξονά του να περνάει μέσα από το άστρο νετρονίων. Νόμιζα πως είχα ακινητοποιήσει το πλοίο οριζόντια. πιο μεγάλη νωθρότητα. Χρησιμοποίησα τα γυροσκόπια. Πάλι το πλοίο κινήθηκε βαριεστημένα μέχρι που έκανε τη μισή στροφή. Τότε φάνηκε πως έπεσε αυτόματα στην θέση του. Ήταν σάμπως ο Ουρανοδύτης να προτιμούσε νά 'χει τον άξονά του μέσα από το άστρο νετρονίων.

    Αυτό δεν μου άρεσε καθόλου.

    Δοκίμασα πάλι την μανούβρα, και πάλι ο Ουρανοδύτης αντιστάθηκε. Μα αυτή την φορά ήταν κάτι άλλο. Κάτι με τραβούσε.

    Έτσι ξεκούμπωσα το δίχτυ ασφαλείας και έπεσα με το κεφάλι προς την πλώρη.

    :---:

    Το τράβηγμα ήταν ελαφρό, γύρω στο ένα δέκατο του G. Έμοιαζε πιο πολύ σαν να βουλιάζεις μέσα σε μέλι παρά σαν να πέφτεις. Σκαρφάλωσα πίσω στο κάθισμά μου, δέθηκα μέσα στο δίχτυ και κρεμασμένος τώρα με τα μούτρα προς τα κάτω άνοιξα το ντικταφόν. «Νομίζω πως αυτό συνέβη στους Λάσκιν», κατέληξα. «Αν αυξηθεί η έλξη, θα σας ξαναμιλήσω».

    Νόμιζα; Ποτέ δεν είχα αμφιβολία. Αυτή η παράξενη ελαφριά έλξη ήταν ανεξήγητη. Κάτι ανεξήγητο είχε σκοτώσει τον Πίτερ και την Σόνια Λάσκιν. Όπερ έδει δείξαι.

    Γύρω από το σημείο όπου το άστρο νετρονίων πρέπει να βρίσκεται, τα άστρα ήταν σαν πασαλειμμένες κηλίδες λαδομπογιάς, αλειμμένες ακτινικά. Έλαμπαν με ένα θυμωμένο, οδυνηρό φως. Κρεμόμουν με τα μούτρα προς τα κάτω μέσα στο δίχτυ και προσπαθούσα να σκεφτώ.

    Πέρασε μια ώρα μέχρι να βεβαιωθώ. Η έλξη αυξανόταν. Και μου 'μενε ακόμη μια ώρα κάθοδος.

    Κάτι τραβούσε εμένα, αλλά δεν τραβούσε το πλοίο.

    Όχι, αυτό ήταν ανοησία. Τι μπορούσε να με φτάσει μέσα από ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων; Πρέπει να είναι αντίστροφα. Κάτι έσπρωχνε το πλοίο, το έβγαζε από την τροχιά του.

    Αν τα πράγματα γίνονταν χειρότερα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον κινητήρα για αντιστάθμιση. Εντωμεταξύ το πλοίο σπρωχνόταν μακριά από το BVS-1, για το οποίο δεν είχα αντίρρηση.

    Αλλά αν έκανα λάθος, αν κατά κάποιο τρόπο δεν σπρωχνόταν το πλοίο μακριά από το BVS-1, ο κινητήρας προώθησης θα 'στελνε τον Ουρανοδύτη να κομματιαστεί πάνω σε έντεκα μίλια Νετρονίου.

    Και γιατί δεν είχε ήδη πυροδοτηθεί ο πύραυλος; Αν το πλοίο σπρωχνόταν μακριά από την πορεία του, ο αυτόματος πιλότος θα 'πρεπε να αντιμάχεται. Ο μετρητής επιτάχυνσης ήταν σε καλή κατάσταση. Φαινόταν εντάξει όταν έκανα την επιθεώρηση κάτω στον σωλήνα που πηγαίνει προς την πρύμνη.

    Θα μπορούσε κάτι να σπρώχνει το πλοίο και τον μετρητή επιτάχυνσης, αλλά όχι εμένα;

    Κατέληγε να είναι η ίδια ουτοπία. Κάτι που μπορούσε να περάσει μέσα σε ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων.

    Στο διάβολο η θεωρία, είπα στον εαυτό μου, δηλαδή απλώς είπα. Θα βγω από εδώ. Στο ντικταφόν είπα, «Η έλξη έχει αυξηθεί επικίνδυνα. Πρόκειται να προσπαθήσω να αλλάξω την τροχιά μου».

    Βέβαια, όταν θα έστρεφα το πλοίο προς τα έξω και χρησιμοποιούσα τον πύραυλο, θα πρόσθετα την δική μου επιτάχυνση στη δύναμη-Χ. Θα ήταν μια ισχυρή καταπόνηση αλλά μπορούσα να την αντέξω για λίγο. Αν έφτανα σε ένα μίλι απόσταση από το BVS-1, θα τελείωνα όπως η Σόνια Λάσκιν.

    Αυτή πρέπει να είχε μείνει κρεμασμένη με το πρόσωπο προς τα κάτω μέσα σ' ένα δίχτυ όπως το δικό μου, περίμενε χωρίς έναν κινητήρα, περίμενε ενώ η πίεση αυξανόταν και το δίχτυ έμπαινε στην σάρκα της, περίμενε μέχρι που το δίχτυ έσπασε και την έριξε μέσα στην πλώρη, για να μείνει εκεί λιώμα μέχρι που η δύναμη-Χ ξήλωσε και τις ίδιες τις θέσεις και τις έριξε επάνω της.

    Κοπάνησα τα γυροσκόπια.

    Τα γυροσκόπια δεν είχαν αρκετή δύναμη για να με στρίψουν. Το προσπάθησα τρεις φορές. Κάθε φορά το πλοίο έστριβε καμιά πενηνταριά μοίρες και κρεμόταν εκεί, ακίνητο, ενώ το βογκητό των γυροσκοπίων γινόταν όλο και πιο δυνατό. Όταν ελευθερωνόταν, το πλοίο έστριβε απότομα στην θέση του. Ήμουν με την μύτη προς το άστρο νετρονίων και έτσι επρόκειτο να μείνω.

    Μισή ώρα ακόμη κάθοδο, και η δύναμη-Χ ήταν πάνω από 1G. Πονούσαν οι κλειδώσεις μου. Τα μάτια μου ήταν πρησμένα και έτοιμα να πεταχτούν έξω. Δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να καπνίσω ένα τσιγάρο, αλλά δεν είχα την δυνατότητα. Το πακέτο Φορτουνάντος που είχα μου έπεσε από την τσέπη όταν είχα πέσει στην πλώρη. Βρισκόταν εκεί, τέσσερα πόδια πιο εκεί από τα χέρια μου, απόδειξη πως η δύναμη-Χ δρούσε και σε άλλα αντικείμενα εκτός από εμένα. Συναρπαστικό.

    Δεν μπορούσα να αντέξω άλλο. Έπρεπε να χρησιμοποιήσω τον κινητήρα έστω κι αν μ' έριχνε ουρλιάζοντας μέσα στο άστρο νετρονίων. Και το 'κανα. Ανέβασα την ώθηση μέχρι που ήμουν περίπου σε ελεύθερη πτώση. Το αίμα που είχε μαζευτεί στα άκρα μου γύρισε πίσω εκεί όπου ανήκε. Ο δείκτης βαρύτητας έδειχνε 1.2G. Το 'βρισα γιατί έλεγε ψέματα.

    Το μαλακό πακέτο κουνιόταν πέρα δώθε στην μύτη και σκέφτηκα πως ένα ελαφρό σκούντημα παραπάνω στο ‘γκάζι’ θα μου το 'φερνε. Το δοκίμασα. Το πακέτο κινήθηκε αργά προς το μέρος μου και έκανα να το πιάσω και σαν ζωντανό πράγμα βιάστηκε να ξεφύγει από το χέρι μου που έκλεινε. Έκανα μια απότομη κίνηση να το πιάσω όπως περνούσε δίπλα από το αυτί μου αλλά ξανά κινήθηκε γρηγορότερα. Αυτό το κουτί κουνιόταν διαολεμένα γρήγορα, αν σκεφτεί κανείς πως εδώ ήμουν πρακτικά σε ελεύθερη πτώση. Έπεσε περνώντας από την πόρτα του αναπαυτήριου και αυξάνοντας την ταχύτητά του εξαφανίστηκε μέσα στον σωλήνα προς την πρύμνη. Δευτερόλεπτα μετά άκουσα ένα γερό ΒΡΟΝΤΟ.

    Μα αυτό ήταν τρέλα. Ήδη μαζευόταν στο πρόσωπό μου αίμα από την δύναμη-Χ. Έβγαλα τον αναπτήρα μου, τον κράτησα με τεντωμένο χέρι και τον άφησα να φύγει. Έπεσε ήρεμα στην μύτη του πλοίου. Αλλά το πακέτο Φορτουνάντος είχε χτυπήσει σαν να το είχα ρίξει από ένα κτίριο.

    Καλά.

    Έσπρωξα πάλι το ‘γκάζι’. Ο βρυχηθμός του συντηκόμενου υδρογόνου μου θύμισε πως αν προσπαθούσα να διατηρήσω αυτή την κατάσταση συνέχεια, το πιο πιθανό ήταν να βάλω το σκάφος της Γενικής Προϊόντων στην πιο σκληρή του δοκιμασία : Σύγκρουση με ένα άστρο νετρονίων με την μισή ταχύτητα του φωτός. Μπορούσα να φανταστώ το αποτέλεσμα. Ένα διαφανές σκάφος που θα 'χε στην άκρη της μύτης του έναν κώνο, μόνον λίγων κυβικών ιντσών, με υλικό όπως εκείνο των άστρων νάνων.

    Στα 1.4G, σύμφωνα με εκείνον τον μετρητή επιτάχυνσης που έλεγε ψέματα, ο αναπτήρας έφυγε από την πλώρη και ήρθε προς εμένα. Τον άφησα να περάσει. Φαινόταν καθαρά πως έπεφτε όταν έφτασε την πόρτα. Τράβηξα πίσω το ‘γκάζι’. Η απώλεια ισχύος με τίναξε βίαια προς τα εμπρός, αλλά κράτησα το κεφάλι μου γυρισμένο. Ο αναπτήρας επιβράδυνε την κίνησή του και δίστασε μπροστά από την είσοδο του σωλήνα. Αποφάσισε να μπει μέσα. Τέντωσα τ' αυτιά μου για ν' ακούσω, και πήδησα μέχρι εκεί επάνω όταν ολόκληρο το πλοίο καμπάνισε σαν γκονγκ.

    Και ο μετρητής επιτάχυνσης ήταν ακριβώς στο κέντρο μάζας του πλοίου. Αλλιώς η μάζα του πλοίου θα άλλαζε την θέση της βελόνας του. Οι κουκλοπαίκτες είχαν μανία για ακρίβεια στο δέκατο δεκαδικό ψηφίο.

    Έκανα την χάρη στο ντικταφόν να του πω λίγα βιαστικά σχόλια και μετά έπιασα δουλειά αναπρογραμματίζοντας τον αυτόματο πιλότο. Ευτυχώς εκείνο που ήθελα ήταν απλό. Η δύναμη-Χ δεν ήταν για μένα παρά μια άγνωστη δύναμη, αλλά τώρα ήξερα την συμπεριφορά της. Μπορεί να κατάφερνα πραγματικά να επιζήσω μετά από όλα αυτά.

    :---:

    Τα άστρα έλαμπαν με ένα άγριο μπλε χρώμα και ήταν παραμορφωμένα σαν ρίγες κοντά σ' εκείνο το ειδικό σημείο. Νόμισα πως το 'βλεπα τώρα, πολύ μικρό και αχνο-κόκκινο  ...  μπορεί όμως να το φαντάστηκα μόνον. Σε είκοσι λεπτά θα έπαιρνα την στροφή γύρω από το άστρο νετρονίων. Ο κινητήρας μούγκριζε πίσω μου. Ήμουν σχεδόν σ' ελεύθερη πτώση, έλυσα το δίχτυ ασφαλείας και βγήκα με κόπο από το κάθισμα.

    Ένα ελαφρό σπρώξιμο προς την πρύμνη ...  και αόρατα χέρια μ' άρπαξαν από τα πόδια. Τα δάχτυλά μου κρατημένα στην ράχη του καθίσματος σήκωναν δέκα πάουντς βάρος. Η πίεση θα 'πρεπε να πέσει γρήγορα. Είχα προγραμματίσει τον αυτόματο πιλότο να μειώσει την ώθηση από 2G σε μηδέν στα επόμενα δυο λεπτά. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να βρίσκομαι στο κέντρο μάζας, μέσα στον σωλήνα προς την πρύμνη, όταν η ώθηση μηδενιζόταν.

    Κάτι κυρίευε το πλοίο περνώντας μέσα από ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων. Μια ψυχοκινητική μορφή ζωής που ξέμεινε πάνω σ' έναν ήλιο διαμέτρου δώδεκα μιλίων; Μα πώς μπορούσε ο,τιδήποτε ζωντανό να αντέξει τόση βαρύτητα;

    Κάτι θα μπορούσε να είχε ξεμείνει σε τροχιά. Υπάρχει ζωή στο διάστημα. Εξωγενείς και σποροπλόοι και ίσως άλλοι που δεν έχουμε ακόμη συναντήσει. Απ' όσα ήξερα ή είχα ακουστά το ίδιο το BVS-1 θα μπορούσε να είναι ζωντανό. Δεν είχε σημασία. Ήξερα τι προσπαθούσε να κάνει η δύναμη-Χ. Προσπαθούσε να κομματιάσει το πλοίο.

    Δεν αισθανόμουν τράβηγμα στα δάχτυλα. Σπρώχτηκα προς την πρύμνη και έπεσα στον τοίχο με λυγισμένα τα πόδια. Γονάτισα πάνω από την πόρτα κοιτάζοντας κάτω προς την πρύμνη. Όταν έφτασε η κατάσταση της ελεύθερης πτώσης, πέρασα τραβηχτός από μέσα και βρέθηκα στο αναπαυτήριο κοιτάζοντας κάτω προς την πλώρη.

    Η βαρύτητα άλλαζε πιο γρήγορα απ' όσο μου άρεσε. Η δύναμη-Χ μεγάλωνε όσο πλησίαζε η ώρα μηδέν, ενώ η αντισταθμιστική ώθηση του πυραύλου έπεφτε. Η δύναμη-Χ προσπαθούσε να διαλύσει το πλοίο. Ήταν 2G προς τα εμπρός στην πλώρη, ήταν 2G προς τα πίσω στην πρύμνη και μηδενιζόταν στο κέντρο μάζας. Δηλαδή έτσι έλπιζα. Το πακέτο και ο αναπτήρας είχαν συμπεριφερθεί σαν η δύναμη που τα τραβούσε να αυξανόταν για κάθε ίντσα που προχωρούσαν προς την πρύμνη.

    Το ντικταφόν βρισκόταν πενήντα πόδια πιο κάτω, εντελώς απροσπέλαστο. Αν είχα κάτι παραπάνω να πω στην Γενική Προϊόντων, θα 'πρεπε να τους το πω προφορικά. Ίσως νά 'βρισκα την ευκαιρία. Γιατί ήξερα ποια δύναμη προσπαθούσε να κομματιάσει το πλοίο.

    Ήταν η παλίρροια.

    :---:

    Ο κινητήρας είχε σβήσει και βρισκόμουν στην μέση του πλοίου. Είχα απλώσει χέρια και πόδια και ήμουν πολύ άβολα. Έμεναν τέσσερα λεπτά μέχρι το περιήλιο.

    Κάτι έτριξε στην καμπίνα κάτω μου. Δεν μπορούσα να δω τι ήταν, αλλά μπορούσα να δω καθαρά ένα κόκκινο σημείο που φώτιζε ανάμεσα από γαλάζιες ακτινωτές γραμμές, όπως ένα φανάρι στον πάτο ενός πηγαδιού. Στα πλάγια, ανάμεσα από τον κινητήρα σύντηξης και τα ντεπόζιτα και τα άλλα εφόδια, τα γαλάζια άστρα με αγριο-κοιτούσαν μ' ένα φως σχεδόν βιολετί. Φοβόμουν να κοιτάξω πολλή ώρα. Πράγματι σκέφτηκα πως μπορεί να με τύφλωναν.

    Στην καμπίνα η βαρύτητα πρέπει να έφτασε μερικές εκατοντάδες G. Μπορούσα ακόμη να αισθανθώ και την αλλαγή της πίεσης. Ο αέρας ήταν αραιό σ' αυτό το ύψος, εκατόν πενήντα πόδια πάνω από το δωμάτιο ελέγχου.

    Και να, σχεδόν ξαφνικά, που η κόκκινη κηλίδα ήταν παραπάνω από μια κηλίδα. Είχε έρθει η ώρα μου. Ένας κόκκινος δίσκος πήδησε κατεπάνω μου ...  το πλοίο έστριψε τριγύρω μου ...  κόπηκε η ανάσα μου κι έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά. Γιγάντια χέρια άδραξαν τα χέρια μου και τα πόδια μου και το κεφάλι μου, όχι άγρια αλλά πολύ σταθερά και προσπάθησαν να με κόψουν στα δυο. Αυτή την στιγμή κατάλαβα πως έτσι είχε πεθάνει ο Πίτερ Λάσκιν. Είχε αντιληφθεί ό,τι κι εγώ, και είχε προσπαθήσει να καταφύγει στον σωλήνα προς την πρύμνη. Αλλά είχε γλιστρήσει. Όπως γλιστρούσα κι εγώ ...

    Όταν άνοιξα τα μάτια μου η κόκκινη κηλίδα χανόταν στην ανυπαρξία.

     

IV


    Ο κουκλοπαίκτης πρόεδρος επέμεινε να με βάλουν σ' ένα νοσοκομείο για παρακολούθηση. Δεν είχα αντίρρηση. Το πρόσωπο και τα χέρια μου ήταν κόκκινα της φωτιάς, γεμάτα φουσκάλες, και πονούσα σαν να με είχαν δείρει.

    Βρισκόμουν στον αέρα ανάμεσα από δυο φύλλα ύπνου, τρομερά άβολα, όταν ήρθε η νοσοκόμα να αναγγείλει έναν επισκέπτη. Ήξερα ποιος ήταν, από την περίεργη έκφρασή της.

    «Τι μπορεί να διαπεράσει ένα σκάφος της Γενικής Προϊόντων;» τον ρώτησα.

    «Είχα την ελπίδα ότι θα μου λέγατε». Ο πρόεδρος βολεύτηκε στο μοναδικό πίσω πόδι του, κρατώντας ένα ραβδάκι που έβγαζε πράσινο καπνό, με μυρωδιά λιβανιού.

    «Και βέβαια. Η βαρύτητα».

    «Μη παίζετε με εμένα, Μπίγουλφ Σέφφερ. Αυτό το θέμα είναι ζωτικό».

    «Δεν παίζω. Έχει φεγγάρι ο κόσμος σας;»

    «Αυτό το στοιχείο είναι απόρρητο». Οι κουκλοπαίκτες είναι δειλοί. Κανείς δεν ξέρει από που κατάγονται και κανείς δεν πρόκειται να το ανακαλύψει.

    «Ξέρεις τι συμβαίνει όταν ένα φεγγάρι πλησιάζει πολύ τον πρωτεύοντά του; »

    «Γίνεται κομμάτια».

    «Γιατί;»

    «Δεν ξέρω».

    «Παλίρροιες».

    «Τι είναι η παλίρροια;»

    Αχά, είπα μέσα μου. «Προτίθεμαι να προσπαθήσω να σου εξηγήσω. Το φεγγάρι της Γης έχει διάμετρο δυο χιλιάδες μίλια περίπου και δεν περιστρέφεται σε σχέση με την Γη. Θέλω να διαλέξεις δυο βράχους πάνω στην Σελήνη, έναν στο πλησιέστερο προς την Γη σημείο, έναν στο πιο απομακρυσμένο σημείο».

    «Πολύ καλά».

    «Τώρα, δεν είναι προφανές ότι αν αυτοί οι βράχοι αφήνονταν ελεύθεροι θα απομακρύνονταν ο ένας από τον άλλον; Σημείωσε πως βρίσκονται σε δυο διαφορετικές τροχιές, ομόκεντρες τροχιές, η μια σχεδόν δυο χιλιάδες μίλια πιο έξω από την άλλη. Παρ' όλα αυτά εκείνοι οι βράχοι είναι εξαναγκασμένοι να κινούνται με την ίδια τροχιακή ταχύτητα».

    «Ο απέξω κινείται ταχύτερα».

    «Καλή παρατήρηση. Επομένως υπάρχει μια δύναμη που προσπαθεί να χωρίσει την Σελήνη στα δυο. Η βαρύτητα την κρατάει συμμαζεμένη. Φέρε την Σελήνη αρκετά κοντά στην Γη, και εκείνοι οι δυο βράχοι θα ξεκολλήσουν και θα πετάξουν από μόνοι τους».

    «Καταλαβαίνω. Τότε αυτή η παλίρροια προσπάθησε να διαλύσει το πλοίο σου. Ήταν αρκετά ισχυρή στο σύστημα επιβίωσης του πλοίου του Ινστιτούτου ώστε να ξεκολλήσει τα καθίσματα επιτάχυνσης από τις βάσεις τους».

    «Και να συντρίψει ένα ανθρώπινο πλάσμα. Φαντάσου το. Η μύτη του πλοίου απείχε μόλις επτά μίλια από το κέντρο του BVS-1. Η ουρά ήταν τριακόσια πόδια πιο έξω. Αν αφηνόντουσαν ελεύθερα θα ακολουθούσαν εντελώς διαφορετικές τροχιές. Το κεφάλι και τα πόδια μου προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο πράγμα, όταν πλησίασα αρκετά κοντά».

    «Καταλαβαίνω. Αλλάζεις δέρμα;»

    «Τι;»

    «Παρατήρησα ότι χάνεις το εξωτερικό σου δέρμα σε μερικές μεριές».

    «Α, αυτό. Άρπαξα ένα άσχημο ηλιόκαμα επειδή εκτέθηκα στο φως των άστρων».

    Δυο κεφάλια κοιτάχτηκαν το ένα με το άλλο για μια στιγμή. Μια κίνηση αδιαφορίας; Ο κουκλοπαίκτης είπε, «Καταθέσαμε το υπόλοιπο της πληρωμής σου στην Τράπεζα του Κατασκευή-Μας. Κάποιος Σίγκμουντ Αουσφάλερ, γήινος, πάγωσε τον λογαριασμό μέχρι να υπολογισθούν οι φόροι σου».

    «Το φαντάστηκα».

    «Αν θελήσεις να μιλήσεις τώρα στους δημοσιογράφους, εξηγώντας τι συνέβη στο πλοίο του Ινστιτούτου, θα σου πληρώσουμε δέκα χιλιάδες σταρς. Θα σου τα δώσουμε μετρητά ώστε να μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις αμέσως. Αλλά βιάσου. Κυκλοφορούν ορισμένες φήμες».

    «Φέρ' τους μέσα». Τότε σκέφτηκα και είπα, «Μπορώ να τους πω επίσης ότι ο κόσμος σας δεν έχει φεγγάρι. Αυτή θα ήταν μια καλή υποσημείωση κάπου».

    «Δεν καταλαβαίνω». Μα οι δυο μακριοί λαιμοί τραβήχτηκαν προς τα πίσω και ο κουκλοπαίκτης με κοιτούσε σαν ένα ζευγάρι πύθωνες.

    «Θα ξέρατε τι είναι η παλίρροια αν είχατε φεγγάρι. Δεν θα μπορούσατε να κάνετε αλλιώς».

    «Θα σας ενδιέφεραν ... »

    « ... ένα εκατομμύριο Σταρς; Θα μ' ενθουσίαζαν. Ακόμη και συμβόλαιο υπογράφω αν συμπεριλαμβάνει αυτό που κρύβουμε. Σ' αρέσει εσένα να σ' εκβιάζουν;»

    :---: