Φιλοξενώντας το 5ο Λογοτεχνικό Εργαστήρι της Άλεφ

το Σάββατο 24 Απριλίου 2004

Αποδεικνύεται αξέχαστη εμπειρία να φιλοξενείς στο σπίτι σου μια ομάδα συγγραφέων που έχουν σκοπό να ασκήσουν και να δεχτούν κριτική πάνω σε συγκεκριμένο έργο τους γνωρίζοντας ότι τους παρακολουθεί ακροατήριο έστω ενός μέλους της Λέσχης και τους καταγράφει κασετόφωνο.

Η παρακολούθηση αυτή τη φορά ήταν εξαιρετικά ευχάριστη για μένα για πολλούς λόγους και ιδού μερικοί :

Καινοτομίες :

συμμετοχή ανήλικης συγγραφέως για πρώτη φορά, η οποία αντιμετωπίστηκε ως ενήλικας σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίας
διήγημα γραμμένο από δύο συγγραφείς για πρώτη φορά
επιλογή του διηγήματος προς συζήτηση με κλήρο για πρώτη φορά
πρόταση για διαφορετικό τέλος και τίτλο για κάθε διήγημα από τον κάθε ομιλητή για πρώτη φορά
πλήρης και επιτυχής διεξαγωγή του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου σε μια μέρα για πρώτη φορά.

Προτάσεις :

μετά τις διορθώσεις των διηγημάτων σύμφωνα με τις προτάσεις / συμβουλές των συμμετεχόντων να «δεθούν» τα διηγήματα και να δοθούν στα μέλη της Α.Λ.Ε.Φ. για ψηφοφορία του καλύτερου
το επόμενο Λογοτεχνικό Εργαστήρι να έχει συγκεκριμένο θέμα. Προτάθηκε το θέμα Πόλη με έμπνευση από το βιβλίο του Ίταλο Καλβίνο «Οι αόρατες πόλεις».

Έχοντας την εμπειρία της φιλοξενίας και του 4ου Λογοτεχνικού Εργαστηρίου το 2003, θεωρώ σημαντικό να επισημάνω ότι το φετινό Εργαστήρι θα μείνει στη μνήμη μου σαν ένα από τα πιο επιτυχημένα επειδή στις εξήμισυ συνεχείς ώρες της διάρκειάς του όλοι οι συμμετέχοντας επέδειξαν άριστη συμπεριφορά.

Οι παρατηρήσεις ήταν εύστοχες, τα ερωτηματικά απαντήθηκαν όλα, τα σχόλια και οι προτάσεις για αλλαγές συνοδεύονταν πάντα από ένα «κατά τη γνώμη μου» ή «θα μου άρεσε περισσότερο». Η καλή διάθεση και το χιούμορ ήταν διάχυτα σε όλη τη διάρκεια της συνεδρίας καθώς και η εποικοδομητική κριτική. Οκτώ άτομα δούλεψαν χωρίς διακοπή με πνεύμα συνεργασίας και αλληλοβοήθειας και πιστεύω ότι έμειναν ικανοποιημένα από την ανταλλαγή των ιδεών τους.

Οι συμμετέχοντες έφεραν όπως το συνηθίζουν τα καλούδια τους που καταναλώθηκαν δεόντως (μην ξεχνάμε ότι η πνευματική εργασία φέρνει πείνα & δίψα) και οι πιο ανθεκτικοί τέλειωσαν τη βραδιά τους με μια προβολή ταινίας.

Εύχομαι του χρόνου ακόμα καλύτερα.

Αντωνία Κατσαβού - η οικοδέσποινα