moorcock , michael (john) (1939- ) (mm)

Βασική έμμονη ιδέα του ανθρώπου αυτού ήταν και θα είναι μιά ... Μιά παιδική ανάμνηση έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη ενός 5χρονου αγοριού. Ο Βομβαρδισμός από τους Γερμανούς των Νοτίων Προαστίων του Λονδίνου στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
 
Το αποτέλεσμα αυτής της έμμονης ιδέας σε συνδυασμό με την ΕΝΤΡΟΠΙΑ ήταν το βιβλίο του mother london (1998), ένα έργο μοναδικής πολυπλοκότητας , του οποίου η περιεκτική αρπάγη καθιστά αδύνατη την ταξινόμησή του στον χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας (ΕΦ) σαν είδος λογοτεχνικό, παρά τις αιχμές τηλεπάθειας και άλλων παραψυχολογικών φαινομένων στο κείμενο.
 
Ο όρος multiverse εισήχθη πρώτη φορά στο βιβλίο του the blood red game, μιά μεταφυσική space opera. Η λέξη multiverse περιγράφει ένα σύμπαν στο οποίο πολλαπλοί παράλληλοι κόσμοι συνυπάρχουν σταθερά (αλλά όχι μόνιμα), τέμνοντας ο ένας τον άλλο. Σ’ αυτή την άπειρη φωλιά από διατεμνόμενες αρένες, όμοια κοσμικά δράματα παίζονται και ξαναπαίζονται από πολυάριθμους χαρακτήρες που κατοικούν στους διάφορους κόσμους, αλλά οι οποίοι περιορίζονται σ’ ένα σχετικό μικρό πυρήνα ταυτοτήτων, ο καθένας ή καθεμιά απ’ αυτούς παίζοντας τους εαυτούς τους κάτω από διαφορετικά ονόματα, διαμέσου της φωλιάς – πισίνας των εκατομμυρίων κόσμων.
 
Το βασικό έργο κάθε ΑΙΩΝΙΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ είναι να νικήσει το ΧΑΟΣ χάριν της ΤΑΞΗΣ. Με αυτές τις τρείς επινοήσεις το multiverse, τον ΑΙΩΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ και την ΕΝΤΡΟΠΙΑ ο ΜΜ ένωσε όλα τα βιβλία του σε μια τεράστια σειρά. Ο πιό τρομερός ήρωας του ΜΜ είναι φυσικά ο jerry cornelius (jc), ένας αντιήρωας – βαλίτσα, ένας αναρχικός ψυχεδελικός με όπλα james bond, φούλ αμοραλιστής, που εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί τους πάντες και τα πάντα, από γυναίκες μέχρι και το ίδιο το multiverse. Μόνος Εχθρός του η ΕΝΤΡΟΠΙΑ.
 
Τα πρώτα 2 βιβλία της σειράς jerry cornelius είναι αρκετά πρωτοποριακά, αλλά έχουν τουλάχιστο υπόθεση και πλοκή. Στα επόμενα (3^ο και 4^ο) βιβλία της σειράς, το πορτραίτο του jc μοιάζει περισσότερο με του Πιερρό του Τρελλού (βλέπε Γκοντάρ). Ήδη στο μεγαλύτερο μέρος του 3^ου βιβλίου ο jc είναι νεκρός και χαμένος, έτσι διαβάζουμε τις περίεργες περιπέτειες της ατέλειωτης οικογένειάς του και των φίλων και γνωρίμων τους. Η προσωπικότητά του βαθαίνει όλο και περισσότερο, καθώς τα διάφορα εναλλακτικά Λονδίνα που καταλαμβάνει γίνονται όλο και λιγότερο ανοικτά σε χειρισμούς ΕΦ. Αιχμάλωτος ανάμεσα στις δυνάμεις του Νόμου και του Χάους, ο jc βαθμιαία καταλήγει να αντιπροσωπεύει την αμφίβολη επιτυχία οποιασδήποτε στρατηγικής επιβίωσης στο τέλος του 20ού αιώνα ("στις βαθειές πόλεις αυτού του κόσμου, στα χρόνια του θανάτου τους"). Το πάθος της commedia dell’ arte.
 
Έγινε εκδότης του new worlds από τον Μάιο / Ιούνιο του 1964 μέχρι το Μάρτιο του 1971 (τεύχη #142 έως #201), οπότε και έκλεισε. Γιά ένα διάστημα υπεστήριξε ότι η σκληρή ΕΦ στερείτο ανθρώπινων αξιών και λογοτεχνικής υφής και αξίας , πράγμα που είχε το new wave.
 
(o όρος new wave χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον p. schuyler miller το 1961 σε μια κριτική βιβλίου και αργότερα μετασχηματίστηκε από τον christopher priest σε μια ετικέττα για το νέο είδος γραψίματος των συγγραφέων του new worlds).Ο ΜΜ έγραψε πολλές ιστορίες τελείως πειραματικές στη φόρμα και στο περιεχόμενο, επηρεασμένος από τον Γαλλικό Σουρρεαλισμό και από τον william s. burroughs. Ο ήρωάς του karl glogauer στο α΄ βιβλίο της σειράς behold the man στέλνεται πίσω στο παρελθόν την εποχή του Χριστού. Όταν αντιληφθεί ότι ο Χριστός είναι ένας ναρκομανής και υπονοϊκός αλήτης, παίρνει τη θέση του και σταυρώνεται για το καλό των ανθρώπων. Στο β΄ βιβλίο (Βreakfast in the ruins) (το οποίο είναι μιά σειρά από vignettes) ο ήρωας εκτίθεται σε μιά σειρά από ηθικές κρίσεις, παραδειγματικές του μοντέρνου μας κόσμου, στις οποίες εξαναγκάζεται να απαντήσει.
 
Τελικά, όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και περισσότερο πιό δύσκολος να περιγραφεί και να προσδιοριστεί. Φαίνεται η εξέλιξή του από τα pulp στο post - modernism.
 
Που και που ξαναγυρίζει στους παλιούς του ήρωες της fantasy και τους επαναπροσδιορίζει.
 

(έγραψε ο Μάντης Γιώργος)